اين باستان شناس افزود :در اين تحقيق رويکرد نشانه شناختي مبنا قرار گرفته است که در پيش انگاره ها کمينه گراست ،بر حداقل‌هاي دريافت مشترک تکيه دارد و فراي اين کمينه‌ها ،روابط معناي در آن از تحليل و مقايسه کاربردها دريافت مي‌شود.
وي با بيان اينکه در اين مطالعه ،زبان نگاره اي به کار رفته در شهر باستاني جيرفت به مثابه يک نظام نشانه اي مستقل تلقي شده است، اظهار داشت:مطالعه حاضر به نگاره هاي جانوري در نگاره هاي جيرفت محدود شده و درهمين حيطه ،تنها جايگاه ستيز در ترکيب اين دست نگاره ها ،گزينش شده است.
وي ادامه داد:بايد توجه داشت که تصوير ستيز در اين نگاره ها از حيث تکرار پربسامد و از حيث معناسازي ،تعيين کننده است ،ستيز ميان جانوران به چند گونه متفاوت ديده مي‌شود که به معنا سازي‌هاي متنوع نيز مي‌انجامد.
پاکتچي تصريح کرد:در جيرفت ،به ندرت نگاره هاي ناظر به رويارويي دو چهر همشکل ديده مي شود که بازگشت آ ن به رقابت و نه ستيز است ،اما در رويارويي دو چهره نا همشکل است که ستيز تحقق مي يابد و معنا با مولفه غلبه و نتيجه ستيز تکميل مي شود.
اين باستان شناس خاطرنشان کرد:علاوه بر شگردهاي عام ،برخي ترکيب هاي ويژه ،مانند قرار گرفتن سر دو چهره متقابل در يک سطح براي تصويرسازي گونه اي خاص از ستيز مورد استفاده قرار گرفته است که بايد بر اساس ديگر عوامل درگير تحليل شود.
116
انتهای پیام/
